Kampeerverhalen – De reis

Drie dagen van te voren mocht je samen met Papa de caravan ophalen. De eerste keer dat je na een jaar weer naar binnen stapt heeft iets bijzonders: Door de de geur, de kastjes, de oude gordijntjes, ja zelfs het kraantje van het keukentje komen er nostalgische herinneringen naar boven. Dan komt het moment van inpakken. De hele caravan wordt volgestouwd. Hup, fietsjes erin, de skottelbraai en de voortent. Overbeladen, maar niks ontbreekt, want mama houd overzicht met haar uitgebreide paklijst.

Dan nog één nachtje slapen, of eigenlijk maar een halve nacht. Om 5 uur ’s ochtends stap je in de auto, op weg naar het verre, zonnige zuiden. Op de snelweg nog even wat testjes: caravan stabiel? Rijden maar!

De eerste uurtjes mag je lekker met je kussen achterin zitten. Maar rond een uur of 10 wordt het dan toch echt te warm en gaan het vest en de lange broek uit. Het is vakantie! Bij Luxemburg de eerste tankbeurt, want daar is het goedkoop. De temperatuur is al lekker opgelopen en de zonnestralen komen je tegemoet. Om je heen zie je mede-vakantiegangers genieten van hun vrijheid. Van mama krijg je een Snelle Jelle en een appel. Maar je hebt je al helemaal misselijk gegeten van al het snoep wat je de afgelopen weken hebt verzameld. Speciaal voor deze reis.

De reis loopt voorspoedig en al snel ben je België door. Maar dan, in Noord-Frankrijk moet er alwéér iemand naar de WC. Het volgende pompstation is te ver rijden. Dan maar eruit op een ‘Aire’. Op goede hoop benader je het smoezelige sanitair en tot je schrik zie je dat er alleen maar hurktoiletten zijn. Je mikt zo goed als je kunt in het gat, in de hoop niet uit te glijden. Mama roept nog na dat je wel goed je handen moet wassen. Wanneer je weer terug bent zie je dat je kleine zusje inmiddels in het wc’tje in de caravan is geweest, omdat ze ‘het niet kon’.

Allemaal de auto weer in en rijden maar, op naar de vakantiebestemming! Onderweg doen jullie spelletjes zoals het tellen van Franse kentekens en ‘ik zie, ik zie, wat jij niet ziet’. Dan begint er één te klagen dat hij niet meer in het midden wil zitten en om niet wéér te hoeven stoppen ruilen jullie maar van plaats tijdens het rijden. Altijd gedoe: Wie moet er in het midden?

Bij Mâcon besluiten jullie te overnachten en rijden jullie die vieze camping op waar jullie een paar jaar geleden ook hebben gestaan. Die vreselijke, Franse doorreiscamping met vies sanitair. Gelukkig is het maar voor één nachtje.

De volgende dag hoeven jullie nog maar een paar uurtjes en zit de stemming er weer helemaal in. Alles gaat ook goed, zolang je maar op de snelweg blijft. Maar er komt een moment waarop jullie toch echt de kleinere wegen op moeten zoeken en in de snikhete zon proberen je ouders zo goed en zo kwaad als het kan de weg te vinden. We zijn er bijna…

Bij aankomst wordt je naar je plekje gereden en merk je op dat andere campingbewoners je aanstaren. Gauw die tent opzetten en hup, het zwembad in. Oh, dat heerlijke, verkoelende zwembad. Hier kun je wel drie weken lang vertoeven!